ਅਸਲ ਅਮੀਰੀ ਪੈਸੇ, ਰੁਤਬੇ ਜਾਂ ਚੰਗੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਘਮੰਡੀ ਔਰਤ ਨੇ ਗਰੀਬ ਨੂੰ ਬੇਰੁਖੀ ਅਤੇ ਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਬੇਹੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ, ਜਦਕਿ ਉਸ ਸਾਧਾਰਨ ਜਿਹੇ ਬਰਤਨਾਂ ਵਾਲੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮਾਈ (ਸੂਟ) ਉਸ ਲੋੜਵੰਦ ਔਰਤ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਦੂਜਿਆਂ ਦਾ ਦਰਦ ਸਮਝਣਾ ਅਤੇ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਹੀ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਦੌਲਤ ਹੈ। ਹਾਂ ਜੀ, ਇਹ ਰਹੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਵਿਚਾਰ:
ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਲੋੜਵੰਦ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਜੇਬ ਦਾ ਭਾਰੀ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਦਿਲ ਦਾ ਅਮੀਰ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਹੰਕਾਰ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਅੰਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਫੇਰੀ ਵਾਲੇ ਭਰਾ ਵਰਗੀ ਸਾਦਗੀ ਅਤੇ ਨੇਕ ਨੀਅਤ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਰੱਬ ਦੇ ਘਰ ਸਾਡੇ ਕੱਪੜੇ ਜਾਂ ਰੁਤਬਾ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਸਾਡੇ ਚੰਗੇ ਕਰਮ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਹੀ ਪ੍ਰਵਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

Ver todos los episodios